تاریخ 1401/01/29         ساعت 12:06     گروه خبری مقالات

زمانی که همه‌گیری کووید-19 برای اولین بار شروع شد، بانک‌ها و موسسات مالی برای دیجیتالی کردن فرآیندهای داخلی و خدمات مشتری خود عجله کردند زیرا کشور به طور ناگهانی به سمت دورکاری روی آورد و مصرف‌کنندگان تمام تراکنش‌های مالی خود را به کانال‌های آنلاین و تلفن همراه منتقل کردند. مؤسسات مالی بسیاری از پروژه‌های فناوری که قبلاً برنامه‌ریزی شده بودند را متوقف کردند و پروژه‌هایی را که تجربه دیجیتالی بهتر و ایمن‌تری را برای مشتریان تسهیل می‌کرد، تسریع کردند.
تصویر


5 گام برای کانال‌های بانکداری دیجیتال امن در دوران کووید-19

زمانی که همه‌گیری کووید-19 برای اولین بار شروع شد، بانک‌ها و موسسات مالی برای دیجیتالی کردن فرآیندهای داخلی و خدمات مشتری خود عجله کردند زیرا کشور به طور ناگهانی به سمت دورکاری روی آورد و مصرف‌کنندگان تمام تراکنش‌های مالی خود را به کانال‌های آنلاین و تلفن همراه منتقل کردند. مؤسسات مالی بسیاری از پروژه‌های فناوری که قبلاً برنامه‌ریزی شده بودند را متوقف کردند و پروژه‌هایی را که تجربه دیجیتالی بهتر و ایمن‌تری را برای مشتریان تسهیل می‌کرد، تسریع کردند.  

با این حال، بسیاری از موسسات مالی در عجله خود برای دیجیتالی کردن، ممکن است ناآگاهانه حفره‌ها و آسیب‌پذیری‌های امنیتی ایجاد کرده باشند که کلاهبرداران برای استفاده از آن هجوم آورده‌اند. کلاهبرداری در تصاحب حساب نسبت به سال قبل 72 درصد رشد داشته است. حملات فیشینگ بیش از 600 درصد رشد داشته است و بانک‌ها افزایش هفت برابری فعالیت مشکوک وام تجاری در طول همه‌گیری را گزارش کرده‌اند.  

چگونه بانک‌ها می‌توانند تقاضای جدید برای خدمات دیجیتال را برآورده کنند و تجربه‌ای بدون اصطکاک و در عین حال مطمئن برای مشتری فراهم کنند، در حالی که با رشد بی‌شمار کلاهبرداری مبارزه می‌کنند؟ در اینجا پنج کاری است که بانک‌ها و مؤسسات مالی باید در حال حاضر انجام دهند تا پیشنهادات دیجیتال جدید و موجود خود را ایمن کنند:  

1) تبدیل به یک سازمان دیجیتال اول شوید.

پس از شیوع بیماری همه گیر، بانک ها چاره ای جز تبدیل شدن به سازمان های دیجیتال اول نداشتند. بسیاری از بانک ها در این زمینه پیشرفت های زیادی داشته اند و تعداد زیادی نیز برای رسیدن به آن تلاش می کنند. فرآیندهای پیچیده مانند وام های رهنی همچنان عمدتاً مبتنی بر کاغذ و دستی هستند. بانک‌ها باید به دنبال دیجیتالی کردن این فرآیندهای باقی‌مانده از طریق استفاده از فناوری‌هایی مانند امضای الکترونیکی و محضر آنلاین از راه دور باشند که می‌توانند به سرعت برای بازگشت سریع سرمایه اجرا شوند.  

بانک‌ها علاوه بر دیجیتالی کردن فرآیندهای مواجهه با مشتری، باید از طریق استفاده از امضای الکترونیکی و فن‌آوری‌های گردش کار، علاوه بر دیجیتالی کردن فرآیندهای مواجهه با مشتری، به روش‌های دیجیتالی کردن فرآیندهای مواجهه با کارمندان مانند قراردادهای قانونی، انطباق، اختلافات تقلب و سایر رویه‌های دفتر کار نیز نگاه کنند. آن‌ها همچنین باید فناوری‌های ابری را که از ابتکارات تحول دیجیتال و نوسازی آنها پشتیبانی می‌کنند، ارزیابی کنند. با حرکت به پلتفرم‌های مبتنی بر ابر، بانک‌ها می‌توانند از کاهش هزینه‌های عملیاتی، چابکی و سرعت بیشتر در نوآوری، توانایی مقیاس‌پذیری و اغلب از مدل پرداختی بهره‌مند شوند.  

2)سفر مشتری را دوباره اختراع کنید.

مهم ترین قدم بعدی، اختراع مجدد سفر مشتری است. تجربه مشتری در مورد انجام تجارت در کانال‌های دیجیتال همه چیز است. مشتریان انتظار دارند که بتوانند همه جنبه‌های بانکداری خود را از افتتاح حساب اولیه یا درخواست وام گرفته تا تأییدیه‌ها و تسویه حساب به سرعت و به راحتی به صورت آنلاین یا از طریق تلفن همراه خود انجام دهند. تلفن. بانک‌ها باید به دنبال ساده‌سازی فرآیندهای باز کردن حساب از راه دور خود باشند و قابلیت‌های تأیید هویت دیجیتال خود را تقویت کنند تا تجربه‌ای بدون اصطکاک و در عین حال ایمن را برای مشتریان فراهم کنند. افتتاح حساب جدید اولین تجربه ای است که یک مشتری بالقوه با آن موسسه دارد و باید تا حد امکان کاربرپسند باشد، در غیر این صورت آنها به رقیب مراجعه خواهند کرد.  

بانک ها همچنین باید به دنبال استانداردسازی پایگاه داده های کاربران خود باشند. در نتیجه راه‌حل‌های فناوری قدیمی‌شان، امروزه بسیاری از بانک‌ها دارای چندین فروشگاه داده و پایگاه داده کاربران هستند. بانک‌ها با ادغام این پایگاه‌های اطلاعاتی و ایجاد یک جریان مرکزی برای مدیریت کاربران، بهتر می‌توانند درک کنند که مشتریانشان در کجا سفر می‌کنند، با کدام محصولات تعامل دارند و موضع‌گیری‌هایشان در آن محصولات چقدر امن است.  

3) موضع ریسک خود را مجددا ارزیابی کنید

هنگامی که یک بانک دو مرحله اول را انجام داد، کار بعدی که باید انجام دهد این است که ریسک گریزی خود را دوباره ارزیابی کند. هنگامی که شما یک سازمان دیجیتال اول هستید، انواع تقلبی که تجربه خواهید کرد متفاوت است. ارزیابی مجدد موضع سازمان شما در مورد ریسک، تقلب و سطح ریسکی که در سناریوهای مختلف مایل به پذیرش آن هستید، مهم است. هنگامی که موضع ریسک خود را مجدد ارزیابی کردید، بانک ها باید به دنبال تقویت امنیت خود در کانال ها باشند و یک رویکرد چند لایه برای امنیت به منظور کاهش ریسک پیاده سازی کنند. استفاده از فناوری‌هایی مانند بیومتریک رفتاری و تجزیه و تحلیل ریسک مداوم در طول جلسات بانکداری آنلاین و تلفن همراه می‌تواند به جلوگیری از انواع کلاهبرداری‌هایی که سریع‌ترین رشد را دارند، مانند کلاهبرداری در اختیار گرفتن حساب، کمک کند.  

4) مطمئن شوید که برنامه های بانکداری تلفن همراه شما ایمن هستند.

اگرچه هر دو کانال دیجیتال هستند، در مقایسه با برنامه های آنلاین، نگرانی ها و خطرات امنیتی کاملاً متفاوتی در مورد برنامه های بانکداری تلفن همراه وجود دارد. وقتی صحبت از وب سایت بانک می شود، اکثر توسعه دهندگان از قبل به خوبی می دانند که نمی توان به مرورگر وب مشتری اعتماد کرد. آنها تشخیص می دهند که وب سایت یک برنامه کاربردی ناامن است که روی یک سیستم عامل ناامن اجرا می شود. با این حال، وقتی صحبت از برنامه بانکداری تلفن همراه می شود، اغلب توسعه دهندگان اعتماد دارند که امنیت تعبیه شده در سیستم عامل موبایل (OS) مشتری برای محافظت از برنامه کافی است. در واقع، توسعه دهندگان هرگز نباید فرض کنند که سیستم عامل موبایل امن است. مشتریان ممکن است از برنامه بانک بر روی یک تلفن جیلبریک یا آلوده به بدافزار استفاده کنند، که هر دو می توانند آسیب پذیری های امنیتی گسترده تری را به شبکه بانک وارد کنند. در عوض، بانک‌ها (و توسعه‌دهندگان آن‌ها) باید از فناوری‌هایی مانند محافظ برنامه‌های تلفن همراه با محافظت در زمان اجرا استفاده کنند تا از ایمن بودن برنامه‌هایشان، حتی زمانی که در یک دستگاه ناامن استفاده می‌شوند، اطمینان حاصل کنند.  

5) از فناوری جدید مانند هوش مصنوعی (AI)، یادگیری ماشینی و تجزیه و تحلیل ریسک بلادرنگ استفاده کنید.

هوش مصنوعی مانند چشم‌هایی است که بانک‌ها برای تحلیل الگوهایی که انسان‌ها نمی‌توانند به سرعت آن‌ها را تشخیص دهند، به آن‌ها نیاز دارند. اکثر حملات با استفاده از ساختار ماشین مانند یا ربات انجام می شوند و هر بار به روشی مشابه کار می کنند. هوش مصنوعی می تواند این الگوها را خیلی سریعتر از یک تحلیلگر انسانی تشخیص دهد و حملات را سریعتر شناسایی کند، قبل از اینکه آنها در شبکه بانک بیداد کنند. بانک‌ها با استفاده از فناوری‌های جدیدتر با هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی، می‌توانند قابلیت‌های تجزیه و تحلیل ریسک در زمان واقعی را به دست آورند که در تمام کانال‌های آنلاین و تلفن همراه آن‌ها دیده می‌شود تا از تلاش‌های کلاهبرداری و سایر حملات امنیتی جلوگیری کنند.  

نتیجه گیری:  

بانک‌های سنتی با بازار رقابتی فزاینده‌ای روبه‌رو هستند که هر روز بانک‌های نئوبانک تمام دیجیتال و استارت‌آپ‌های فین‌تک جدید وارد این فضا می‌شوند. در عین حال، به دلیل همه‌گیری کووید-19، مجبور شده‌اند به طور ناگهانی برنامه‌های دیجیتالی‌سازی خود را تسریع کنند و با رشد بی‌سابقه‌ای در کلاه‌برداری مواجه شده‌اند در حالی که هنوز نیاز به برآورده کردن انتظارات مشتری برای تجربه‌ای یکپارچه دارند. بانک‌هایی که به سرعت دیجیتالی نمی‌شوند، مشتریان، درآمد و سهم بازار خود را از دست خواهند داد، اما بانک‌ها نمی‌توانند امنیت خود را در مسیر دیجیتالی‌سازی نادیده بگیرند. بانک‌های سنتی می‌توانند با تمرکز بر سفر مشتری، ارزیابی مجدد موضع ریسک، تقویت امنیت اپلیکیشن‌های تلفن همراه خود و استفاده از فناوری‌های جدید مانند هوش مصنوعی برای تشخیص تقلب در زمان واقعی و تجزیه و تحلیل ریسک، تبدیل به سازمان‌های دیجیتال شوند و برای موفقیت مستمر در سال های آینده